“EigenWijs Fietsen voor hersenen en HersenStrijd”*
Was getekend: Roger Wijsen!
Het is 19 april, de dag van de toerversie van de Amstel Gold Race, als ik ’s ochtends dit bericht op Linkedin plaats: “Iedereen die meefietst, heeft zijn eigen verhaal. Deze topper ook. Succes Roger namens alle HersenStrijders.” Even later zet Marcel Aries (initiator HersenStrijd) ook een bericht op LinkedIn en schrijft onder andere: “Roger is vrijwilliger bij HersenStrijd en krijgt heel veel voor elkaar voor het fonds en het onderzoek.”
Sinds 2024 is Roger een enthousiast en gedreven vrijwilliger van HersenStrijd. Hij werd ruim 4 jaar geleden zelf getroffen door hersenletsel; vier (zware) herseninfarcten én een hersenbloeding. Als hij zijn eerste herseninfarct krijgt, is hij chefkok bij De Reusch (de watertoren in Schimmert). Daarvoor heeft hij onder andere gewerkt als kok bij diverse Michelin sterrenzaken in Nederland, België en Frankrijk en hij had een eigen cateringbedrijf; ‘EigenWijs Koken’.
Er volgt revalidatie bij Adelante. Die verloopt snel en daarna …Roger vertelt: “Geen nazorg; 0.0, niks. Er is geen loket waar je aan de hand wordt genomen. Je moet het zelf uitdokteren.” En dat doet hij. Hij is betrokken bij de heroprichting van het Breincafé in Maastricht, is vrijwilliger bij SGL en ‘Mens achter de patiënt’. Zelf heeft hij veel gehad aan Hersenz (www.hersenz.nl) vertelt hij aan mij.
Een sportief doel
Vóór zijn hersenletsel was hij al altijd veel met sport bezig, vooral hardlopen. Hij had weinig met fietsen; was wel kok bij de professionele wielerploeg Team DSM (nu Picnic Post NL). Na een val met zijn mountainbike op de Sint Pietersberg stond deze in de garage. Op diezelfde fiets, inmiddels 30 jaar oud, gaat hij de uitdaging aan om de 65 kilometer lus van de Amstel Gold Race toerversie te rijden. Roger zegt: “Ik vind het belangrijk om weer een sportief doel te hebben waar ik zelf naartoe werk. Dat ik hiervoor ook geld kan inzamelen, is mooi meegenomen.”
Hij vervolgt: “Ik kan niet meer wat ik kon, maar kan een hele hoop nog wel. Er zitten een paar bergen in deze lus en ik heb geoefend. Mensen waarschuwen me en iedereen heeft goede raad: let op je energie. Ik heb meer energie én krijg ook energie van de dingen die ik oppak. Mijn hele week is nog voller als daarvoor. Ik sport veel en dat is te merken. Mijn fietsshirt is nu te groot”, vertelt hij lachend.

Mindset en wilskracht
Roger vervolgt zijn verhaal: “Uiteraard ben ik enorm trots op het feit dat ik dit weer kan doen. Het is eigenlijk niet te bevatten dat dit, na zoveel medische tegenvallers, zo positief voor mij heeft uitgepakt. Mindset en wilskracht maken een wereld van verschil. Uiteraard besef ik dat ik ook dankbaar mag zijn. Niet iedereen heeft hetzelfde ‘geluk’ gehad als ik.”
Vrijwilliger HersenStrijd
Hij leert HersenStrijd kennen tijdens onze veiling in Vliek. Wat hem aanspreekt, is dat het een kleine organisatie is. “Het is geen grote, opgetuigde kerstboom; er zijn niet veel lagen in de organisatie. Dat spreekt mij vooral aan”, zegt Roger. Hij vervolgt: “Je hebt als vrijwilliger een vrije rol en kunt zelf bekijken en bedenken wat je kunt betekenen. Het geeft veel voldoening om niet alleen het verhaal te vertellen. Ook doen en meedenken over dingen die wij kunnen doen, maakt dat het heel leuk is om vrijwilliger te zijn.”
Dat hij als hij iets oppakt, hier meer dan 100% voor gaat is wel duidelijk. Zo regelt hij niet alleen poloshirts voor het team van vrijwilligers. Hij bedenkt dat het ook leuk is als hij wielershirts heeft voor het team dat de toerversie van de Amstel Gold Race gaat rijden en zoekt sponsors. Hij zet zijn netwerk in (hij kent heel veel mensen) en na ruim 500 mails mag het resultaat er zijn. Mooie wielershirts waarop het logo van HersenStrijd prijkt en die ervoor zorgen dat onze fietsers én organisatie gezien worden.
Topper
Even terug naar zaterdag 19 april. De hele dag hoor ik niets van Roger. Ik ben een beetje ongerust. En dan zie ik aan het einde van de dag, na zijn rit in de Amstel Gold Race toerversie zijn post op LinkedIn.
Ik herinner me een opmerking van Roger tijdens ons gesprek: “65 kilometer is goed genoeg. Ik hoef niemand iets te bewijzen.” Hij schrijft: “In the pocket 😊. Last minute (vanochtend) bedacht om 100 kilometer te fietsen in plaats van 65 kilometer. Gelukt en mega trots op. Het ging hartstikke goed. Geen e-bike, geen trapondersteuning, geen racefiets. 100% puur eigen kracht.”
“Bam!”, he did it, onze eigenwijze fietser”, denk ik.
Pascalle Savelkoul,
Vrijwilliger communicatie HersenStrijd.

*Dit is de titel van het artikel over Roger op de crowdfunding pagina voor de Amstel Gold Race, gemaakt door de Universiteit Maastricht In het zweet voor HersenStrijd!